
برند رو به رشد لندن
«همه چیز هماهنگ است»: برند رو به رشد لندن، تالیا بایر، اولین نمایش خود را در صحنه مد انجام میدهد
در طول فصلهای اخیر، تالیا بایر به عنوان یکی از درخشانترین ستارههای نوظهور لندن ظهور کرده است. اما با وجود هیاهوی پیرامون برند پنج سالهاش، طراح تالیا لیپکین-کانر وقت خود را برای حضور در صحنه مد صرف کرده است. برای بهار/تابستان ۲۰۲۶، “همه چیز به نوعی هماهنگ است”. این آخر هفته، او اولین نمایش صحنه مد خود را در هفته مد لندن انجام خواهد داد، زیرا همچنان به گسترش برند لباس زنانه خود که به خاطر بافتهای نامتعارف، خیاطی زنانه و چاپهای شادش شناخته میشود، ادامه میدهد و توجه سردبیران مد و کارکنان شهرداری را به خود جلب کرده است. لیپکین-کانر، فارغالتحصیل دانشگاه سنترال سنت مارتینز، برند خود را در آپارتمان خواهرش در کامدن، شمال لندن، در دوران همهگیری سال ۲۰۲۰ راهاندازی کرد. لیپکین-کانر با توجه به قیمت مناسب (قیمت اکثر قطعات از ۳۰۰ تا ۴۰۰ پوند در خردهفروشیها متغیر است)، تمرکز ویژه بر فروش مستقیم به مصرفکننده (DTC) و عمدهفروشی هدفمند از طریق خردهفروشان کوچکتر با جوامع وفادار، امیدوار است برندی بسازد که در شرایط چالشبرانگیز طراحان نوظهور بریتانیایی دوام بیاورد.
امروزه، لیپکین-کانر سه نفر را استخدام کرده و یک استودیو در هکنی، شرق لندن دارد. این برند هفت فروشنده دارد، اما فروش مستقیم ۶۰ درصد از فروش را تشکیل میدهد (درآمد سالانه فاش نشده است). و پس از یک سری ارائههای صمیمانه در هفته مد لندن، او آماده است تا گام بعدی را بردارد. او همچنین Ugg را به عنوان اسپانسر نمایش انتخاب کرد که به او کمک کرد تا آن را به مرحله اجرا برساند. این طراح در مصاحبهای از طریق زوم از استودیوی خود توضیح میدهد: «این فصل ظریفتر، متمرکزتر بر مطبوعات و متمرکزتر بر خریداران است.»
فضای اطراف او پر از جنب و جوش است، زیرا تیمش در حال تکمیل مجموعه هستند. او با خنده میگوید: «من فقط میخواهم به آشپزخانه نقل مکان کنم، همه میآیند و ریلها را جابجا میکنند.» چند هفته قبل از نمایش است و این طراح از سفری به لیورپول، نزدیک زادگاهش وارینگتون، برای شرکت در یک پنل برای جشن سراسری شورای مد بریتانیا – که بخشی از اهداف لورا ویر، مدیرعامل جدید BFC، برای تمرکززدایی از مد بریتانیا است – تازه از سفرش به لیورپول، نزدیک زادگاهش وارینگتون، برگشته است .
این سخنرانی در فاصلهی کمی از خیابان بولد، لیورپول، جایی که عموی بزرگ لیپکین-کانر از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۲ بوتیک چند طبقهی لوسیندا بایر را اداره میکرد، برگزار شد. این فروشگاه – که نامش از یکی از اقوام دورش گرفته شده است – علاوه بر خط تولید لباس بافتنی خودش، لباسهایی از ویوین وستوود و مری کوانت هم میفروخت.
در طول کووید، لیپکین-کانر متوجه شد که تمام این میراث با نسل قدیمی خانوادهاش که آخرین کسانی بودند که قبل از تعطیلی فروشگاه در آن کار میکردند، از بین خواهد رفت. بنابراین او تالیا بایر را راهاندازی کرد؛ نه ادامه فروشگاه، بلکه برندی الهام گرفته از میراث و ارزشهای خردهفروشی خانوادهاش. او میگوید: «ادامه ندادن آن خیلی مهم بود.»
دنیای جدید خرده فروشی
پس از یک دوره همهگیری که صرف طراحی مجموعههای اولیه از اتاق نشیمن خواهرش شد، تالیا بایر در سال ۲۰۲۱ به نمایشگاه مستقل میلان راه یافت که به جذب فروشندگان عمده، از Ssense گرفته تا Nordstrom، در همان سال اول کمک کرد. آن سفارشهای اولیه به تأمین مالی این برند کمک کرد. او میگوید: «اینطور بود که من واقعاً [این برند] را از زمین بلند کردم. احتمالاً بدون آنها واقعاً نمیتوانستم این کار را انجام دهم، حداقل تا حدی که الان فعالیت میکنیم.»
در آن زمان، مد کاملاً در دوران عمدهفروشی خود بود و طراحان نوظهور کل کسبوکار خود را به خردهفروشان بزرگ وابسته کرده بودند. اما در طول دو سال گذشته، شاهد افول Matches و چالشهای مالی عمده برای بازیگران قدرتمند از Ssense گرفته تا Saks Global بودهایم که باعث شده خردهفروشان سفارشات طراحان نوظهور را پس بگیرند. لیپکین-کانر میگوید: «آن زمان حال و هوای بازار عمدهفروشی متفاوت بود. اکنون دنیای بسیار متفاوتی است.»
بنابراین، تالیا بایر دو سال پیش از نمایشگاه خارج شد و به DTC روی آورد، که به گفته بنیانگذارش «مثل شروع از صفر بود». او در بهار ۲۰۲۴ یک سایت تجارت الکترونیک راهاندازی کرد و اولویت کار با بوتیکهای کوچکتر را به جای خردهفروشان بزرگ، از جمله فروشگاههای نیویورکی Cafe Forgot و Maimoun و همچنین Visit For در توکیو، در اولویت قرار داد.
لیپکین-کانر در آینده به بازگشت به عمدهفروشان بزرگتر فکر خواهد کرد، اما در حال حاضر، او میتواند به فروشگاههای کوچکتر تکیه کند زیرا او میگوید: «آنها میدانند چه چیزی را از طریق آنها خواهند فروخت.» «واقعبینانه بگویم، فروشگاههای بزرگتر نمیدانند. من طرفدار تخفیف نبودم و طرفدار خرید بیش از حد هم نبودم.» در عوض، هدف تولید محصولاتی است که میداند برای سایت خودش و فروشگاههایی که مشتری خود را میشناسند، به فروش خواهد رسید.
در همین راستا، لیپکین-کانر در سال ۲۰۲۳ یک مجموعه آیکون ایجاد کرد که به او اجازه میداد هر فصل نسخههای جدیدی از اقلام پرفروش خود – مانند لباسهای بافتنی مشکی یا کیفهای کوچک بولتر – را در سایت تجارت الکترونیک خود منتشر کند. از اینجا، او میتواند با مجموعههای فصلی خود، نوآوری را هدایت کند و آزمایشهای بیشتری انجام دهد. لیپکین-کانر میگوید، این بار برای نمایش، او هیجانزده است که قطعات نمایشی «جهانساز» بیشتری را که میتوانند به رنگ سفید نیز تولید شوند، برای تقویت تجارت رو به رشد لباس عروس این برند، در نظر بگیرد.
لیپکین-کانر، مانند بسیاری از طراحان جوان که برای ایجاد یک جریان درآمد اضافی، لباس عروس را تجربه کردهاند، در حین طراحی برای یکی از دوستانش، به این حوزه روی آورد. او از آن زمان تاکنون چندین مدل لباس عروس سفارشی برای طرفداران این برند که میخواهند سبک شخصی خود را در روز بزرگشان حفظ کنند، تولید کرده است.
این طراح میگوید: «همه عروسهای ما از طریق تبلیغات دهان به دهان معرفی میشوند، که در واقع چیز عجیبی است. ما دوستانی داریم که میگویند: «اوه، من دیدم که تالیا الان دارد کارهای عروسی انجام میدهد. چرا شما نمیآیید؟» بنابراین آنها به استودیو میآیند.»
در جای دیگر، تالیا بیر خط تولید لباسهای بافتنی فروشگاه لوسیندا بیر را دوباره راهاندازی کرد، که تا حدودی از پلیوری که دوست لیپکین-کانر در بازار پورتوبلو لندن پیدا کرده بود، الهام گرفته شده بود. او برای حفظ میراث لوسیندا بیر، با برخی از خریداران اصلی فروشگاه که با عموی بزرگش صمیمی بودند، در تماس است. او از مشتریان سابق نیز خبر میگیرد. «ما حتی ایمیلهایی از افرادی دریافت میکنیم که میگویند: «آیا هنوز این لباس را موجود دارید؟» حتی کسی عکسی از همسرش با لباس عروسی که از فروشگاه خریده بود، به اشتراک گذاشت. واقعاً عجیب است.»
لیپکین-کانر مشتاق است که این روحیه را دوباره خلق کند و روزی فروشگاه لوسیندا بایر را در لندن، شاید در کلرکنول یا هایبوری، یا در شرق نزدیک استودیوی خود، تکرار کند. «فکر میکنم قطعاً جای خالی آن وجود دارد. من و خواهرم، عاشق یک مهمانی خودمانی هستیم. حالا کجا میتوان این کار را انجام داد، جایی که قرار است با مردم، جامعه و تجربه شخصی ملاقات کنید؟ چه محصولات قابل دسترستری مانند پیراهن جرسی بخرید و چه لباس عروس بپوشید، متوجه شدهام که مردم میخواهند وارد دنیای ما شوند، با تیم ما ملاقات کنند و بخشی از آن باشند.»
ایجاد وفاداری و میراث
لیپکین-کانر در حالی که بیشتر رویکردش «بیایید فقط شروع کنیم» است، اذعان میکند که زمان آسانی برای بنیانگذار برند بودن نیست – و پیدا کردن استعداد میتواند یک چالش باشد.
برخلاف بسیاری از برندهای نوظهور که اغلب به لشکری از کارآموزان متکی هستند، تالیا بیر هر فصل یک کارآموز میگیرد، بنابراین آنها آموزش مناسب میبینند و حقوق مناسبی دریافت میکنند. در زمان نمایش، این برند از دستیاران قدیمی دعوت میکند تا موقتاً برگردند، بنابراین طراح توسط افرادی که با اصول کار آشنا هستند احاطه شده است. او میگوید: «من موضوع کارآموز را واقعاً جدی میگیرم. ما جایی برای تعداد زیادی از افراد نداریم. من ترجیح میدهم کسی را برای شش ماه اینجا داشته باشم، آنها را به درستی آموزش دهم و سپس آنها به یک سرمایه تبدیل شوند که میتوانند برگردند.»
با توجه به اینکه این طراح به سمتی فراتر از یک مدیر خلاق منتقل میشود، این استراتژی میتواند بسیار حیاتی باشد. لیپکین-کانر میگوید: «رسیدن به سال پنجم، لحظهای کاملاً محوری است، شغل من اکنون به چیزهای مختلف دیگری تبدیل میشود.» او در حال حاضر، به جای اینکه هر ظاهری را طراحی کند، بر آن نظارت دارد و تکنیکهای ترنر را به او آموزش داده است. او با لبخند میگوید: «من [به طور فزایندهای] مانند یک رهبر ارکستر هستم.»
فعلاً، این یک ارکستر کوچک است که مفید بوده است. او میگوید: «ما توانستیم از Matches و Ssense جان سالم به در ببریم چون خیلی کوچک و چابک هستیم. وقتی ۱۰ سال پیش درس میخواندم، به ما چیزهایی را یاد میدادند که آن زمان صنعت میدانست. این بود که «اگر شما یک طراح لندنی هستید، این کار را انجام میدهید و این کار از سر دیگرش بیرون میزند». حالا، کمی بیشتر شبیه یک فضای آزاد برای همه به نظر میرسد، که چیز بدی نیست. من فکر میکنم قوانین کاملاً شکسته شدهاند و به مردم فرصتی داده شده است تا خارج از چارچوب فکر کنند، چه در مورد عروس و چه در مورد فروش مستقیم به مصرفکننده.»
حالا، تالیا بایر در نقطهای است که خودش آن را «نقطه اصلاح» مینامد. او میگوید: «ما اکنون راههای مختلفی را امتحان کردهایم و میدانیم که این مسیر به ما طول عمر بیشتری خواهد داد.»