قدرت در اتحاد
قدرت در اتحاد: چطور طراحان مستقل در بازار سخت به منابع خلاقانه روی می‌آورند
جاناتان کوهن و سارا لف با گرد هم آوردن گروهی متشکل از ۱۴ طراح، یک پاپ‌آپ سه‌روزه در نیویورک برگزار کردند تا در میان هرج‌ومرج تعرفه‌ها، راهی برای تعامل مستقیم با مصرف‌کنندگان پیدا کنند. در اینجا، جامعه‌محوری کلید ماجراست.
پنج ماه گذشته، به دلیل آشفتگی‌های ناشی از تعرفه‌ها، شرایط دشواری برای طراحان مستقل به وجود آورده است: قیمت مواد اولیه و تولید بالا رفته، خرده‌فروشان سفارشات را کاهش داده‌اند، و مصرف‌کنندگان نیز کمتر خرج می‌کنند. در این میان، برندهایی که تکیه‌گاهی چون شرکت‌های عظیم یا سرمایه‌گذاری خصوصی ندارند، مجبورند به تنهایی از پس این شرایط برآیند.
آخرین بار که صنعت مد با چنین تلاطمی مواجه شد، دوران همه‌گیری کرونا بود. در آن زمان، کوهن و لف یک فروشگاه موقت در Upper East Side برپا کردند. کوهن می‌گوید: «آن زمان بود که فروش آنلاین ما رشد قابل‌توجهی داشت. با اینکه همه برندها حالا تجارت الکترونیک خود را گسترش داده‌اند، اما هیچ‌چیز جای تجربه حضوری و رو‌در‌رو را نمی‌گیرد.»
ناپایداری ناشی از بلاتکلیفی تعرفه‌ها آن‌ها را بر آن داشت تا ایده فروشگاه پاپ‌آپ فیزیکی را دوباره زنده کنند. با این تفاوت که برخلاف دوران کووید، این بار فقط برند Jonathan Cohen حضور ندارد، بلکه ۱۳ طراح دیگر نیز به آن‌ها پیوسته‌اند. این رویداد با نام The Collective Pop-Up از ۱۸ تا ۲۰ مه در خانه حراج Freeman’s-Hindman در Upper East Side منهتن برگزار می‌شود؛ فضایی که از سوی میزبان اهدا شده است.
۱۴ برند حاضر عبارت‌اند از:
Alejandra Alonso Rojas, AnOnlyChild, Batsheva, Christopher John Rogers, Gigi Burris, Hunting Season, Jonathan Cohen, Larroudé, Presley Oldham, Ronny Kobo, Rosie Assoulin, Selima Optique, Studio 189, Theophilio.
پشتیبانی روابط عمومی و اجرای رویداد نیز بر عهده Christina Neault و گروه Hinton است.
تصمیم برای دعوت از دیگر طراحان، از تجربیات پیشین آن‌ها در برنامه‌هایی مانند CFDA/Vogue Fashion Fund (که کوهن در سال ۲۰۱۸ یکی از نفرات برتر بود) نشأت گرفته است. لف می‌گوید: «در اتحاد، قدرت زیادی نهفته است.»
هر طراح، صد درصد سود حاصل از فروش را برای خود نگه می‌دارد. فروش از موجودی فعلی برندها صورت می‌گیرد؛ چه مجموعه‌های بهار/تابستان ۲۰۲۵، چه نمونه‌های منحصربه‌فردی که هرگز به تولید انبوه نرسیده‌اند. هر طراح از سیستم پرداخت مخصوص خود استفاده می‌کند و پول مستقیماً به حساب بانکی او واریز می‌شود؛ بدون واسطه، بدون کسر درصد توسط خرده‌فروشان. کوهن می‌گوید: «چنین چیزی تقریباً بی‌سابقه است.»
هدف این است که نه تنها در تولید و خرده‌فروشی از یکدیگر حمایت شود، بلکه مشتریان هر برند نیز با سایر برندها آشنا شوند. کوهن می‌افزاید: «چرا مشتریان خود را هم وارد این چرخه حمایتی نکنیم؟»
پرِسلی اولدهام، طراح جواهر، نیز از مزیت این تعامل حضوری با مشتریان می‌گوید: «در سال گذشته نمایشگاه‌های فروش زیادی برگزار کردم و متوجه شدم که چقدر در برقراری ارتباط با مشتری مؤثر است. فرصتی فراهم شده تا کسی بتواند یک کلاه از Gigi Burris بخرد، لباسی از Christopher John Rogers انتخاب کند و بعد سراغ من بیاید و گردنبندی بخرد – همه در یک مکان.»
کریستینا ریپلی، مدیر برند Christopher John Rogers، هم معتقد است که این فرصت تعامل مستقیم با مشتریان، به‌ویژه برای برندهایی که بیشتر از طریق خرده‌فروشی فعالیت دارند، بسیار ارزشمند است. «این فرصت در کنار عرضه مجموعه بهار ۲۰۲۵ ما، بسیار مناسب بود.»
اولدهام همچنین از حس همبستگی میان طراحان سخن می‌گوید: «همه ما در یک جهان مشترک طراحی زندگی می‌کنیم و ساختن جامعه‌ای با طراحان هم‌فکر، از طریق این فروشگاه پاپ‌آپ، واقعاً لذت‌بخش است.»
این رویداد یکی از نخستین تلاش‌های بزرگ طراحان مستقل برای حفظ فروش و ایجاد ارتباط در شرایط سخت بازار است. برندهای دیگر نیز به راهکارهای مشابه روی آورده‌اند. به‌عنوان مثال، Lingua Franca در حال برنامه‌ریزی برای برگزاری trunk showهای بیشتر است. Realisation Par نیز که از ۲۳ آوریل ارسال کالا به آمریکا را متوقف کرده (تمام لباس‌های ابریشمی این برند در چین تولید می‌شود)، از ۲۲ تا ۳۰ ژوئن یک پاپ‌آپ در لس‌آنجلس برگزار خواهد کرد تا بدون ارسال از چین، به مشتریان آمریکایی دسترسی پیدا کند. (این پاپ‌آپ پیش از توقف ۹۰ روزه تعرفه‌ها اعلام شده بود.)
اولدهام پیش‌تر قصد داشت با چند طراح دیگر نیویورکی، یک فروش ویژه ترتیب دهد. او با شوخی می‌گوید: «جاناتان و سارا از من جلو زدند!» و از اینکه آن دو توانستند با استفاده از شبکه‌ای که در ۱۴ سال فعالیت برندشان ساخته‌اند، چنین رویدادی را ترتیب دهند، ابراز خوشحالی می‌کند.
کوهن و لف معتقدند که اکنون زمان مناسبی برای مدل‌های کسب‌وکار جدید است. کوهن می‌گوید: «به دانشجویان پارسونز گفتم که فراتر از نوآوری در طراحی، باید در کسب‌وکار هم نوآور باشید. این سیستم‌های جدید، حتی هیجان‌انگیزتر از خلق سیلوئت‌های تازه هستند.» او تأکید می‌کند که روش‌های نو در تولید و تعامل با مشتری، آن چیزی است که در حال حاضر در صنعت مد کمبود دارد.
ریپلی نیز از دغدغه مشترک طراحان نسل جدید می‌گوید: «بسیاری از ما برندهایمان را با کمک خرده‌فروشان ساخته‌ایم، اما گذار به مدل فروش مستقیم (DTC) زمان، زیرساخت و بودجه می‌طلبد. همه این‌ها همیشه در دسترس نیستند.»
پاپ‌آپ‌ها ممکن است مفهومی قدیمی باشند، اما زمانی که به طراحان اجازه دهند صد درصد سود فروش خود را حفظ کنند، به یک نقطه عطف در مسیر استقلال مالی تبدیل می‌شوند.
آیا این مدل را می‌توان در آینده نیز تکرار کرد؟ کوهن و لف امیدوارند. لف می‌گوید: «طبیعتاً باید ببینیم فروش آخر هفته چطور پیش می‌رود.» اما آن‌ها به گسترش این مدل به خارج از نیویورک نیز فکر می‌کنند. کوهن می‌گوید: «همیشه احتمال دارد این را در لس‌آنجلس یا ایالت‌های دیگر هم اجرا کنیم. مردم از حضور طراحان در جاهایی مثل نشویل استقبال می‌کنند.»