زن از زبان سردبیر

(قسمت ششم)

دکتر اسداله معظمی‌گودرزی

«به نقل از دایرۀ‌المعارف زن ایرانی»

 

زنان سومری از نوعی استقلال برخوردار بودند و حتی به مقام ملکه شدن نیز می‌رسیدند. زنا کردن مرد در این تمدن نوعی سبکسری محسوب می‌شد و اگر زن بدین کار می‌پرداخت، کیفرش مرگ بود و اگر زنی از مادر شدن خود جلوگیری می‌کرد، او را در دریا غرق می‌کردند.

در این تمدن استفاده از بسیاری زینت‌آلات و پوششهای تجملی در میان زنان متعلق به قشرهای مرفه بوده است. در این دوره زنان زیبا و با کمال در زمرة همسران خدایان یا جانشینان و نمایندگان بر حق ایشان بر روی زمین، به شیوة مرسوم، جذب معابد می‌شدند.

زنان مصری نیز دارای شیوۀ آرایش و پیرایش خاص بودند و به قول ویل دورانت: «اگر زنان قدیم مصر امروزه به دنیا می‌آمدند، محتاج آن نبودندکه چیزی را از زنان معاصر بیاموزند». ماکس مولر می‌نویسد: «هیچ ملت کهنه و نویی نیست که در آن مقام و منزلت زن به پایه و مقام و منزلت زنان وادی نیل رسیده باشد. زنان مصری از آزادی گشت‌وگذار بدون نگهبان در خارج از منزل برخوردار بودند و حتی در اظهار عشق و تقاضای زناشویی نیز بر مردان مقدم بودند و از مردان وعدة ملاقات می‌گرفتند و برای آنها نامه‌های عاشقانه می‌نوشتند؛ در یکی از این نامه‌ها آمده است: «ای دوست زیبای من! من خواستار آنم که همسر تو باشم و کدبانو و صاحب اختیار همۀ املاک تو شوم.»

همخوابه شدن با نزدیکان و محارم در میان مصریان رواج داشته است به‌طوری‌که شاه غالباً خواهر و گاهی هم دختر خود را به این بهانه که خون خاندان سلطنتی را پاک و پاکیزه نگه دارد، به همسری خویش اختیار می‌کرد…

زنان بابلی به ظاهر آزادتر و تا پیش از ازدواج مختارتر از زنان اقوام دیگر بودند؛ حتی می‌توانستند با مردان روابط جنسی داشته باشند و این رابطه را «ازدواج آزمایشی» می‌نامیدند. پدران و مادران وسایل ازدواج قانونی دختران خویش را آماده می‌کردند و دختر نیز بعد از ازدواج نسبت به شوهر خود وفادار و مطیع بود و اگر شوهر سبکسر و نابکار بود، زن می‌توانست خود وی را ترک کند و به خانۀ والدین خود بازگردد. به گزارش هرودوت، هر مردی که تنگدست می‌شد، دختران خود را برای فسق و فجور در معرض استفادة عموم قرار می‌داد تا از این راه پول بدست آورد و به دنبال همین مسئله در اطراف معابد، زنان بدکاره با خودفروشی امرار‌معاش می‌کردند، البته این عمل مقبولیت عام نداشت…

«ادامه دارد…»